توحش و تنازع بقا، باطن روابط بین الملل آمریکایی

 

پس از پیروزی انقلاب اسلامی در منطقه ای که از منظر بسیاری از ژئواستراتژیست ها به عنوان قلب زمین مطرح شده، ایران اسلامی شاهد بحران های مختلفی بوده و همچنان این موضوع بر سر راه انقلاب وجود دارد. انقلابی که طلایه دار استکبارستیزی در پهنه نظام جنگلی حاکم بر روابط بین الملل می باشد.

داروینیسم سیاسی

نظام و روابطی که بر اساس نگاه داروینیسم، بر پایه حیوانیت شکل گرفته و اجزا و کنش گران آن، برای بقا در تنازع دائمی به سر می برند. نزاعی که بر سر منافع و منابع بیشتر با رویکرد طبیعت مدار و حذف هر نوع اخلاقیات در بازی بین آنها می باشد. حقوق بشر(Human Right) در این روابط و قواعد جز به نفع نژادهای برتر اعم از آمریکا و اروپا چیده نشده است؛ حقوقی که بر پایه نیازهای زیستی و مادی و آزادی های بی بند و بار، تدوین شده و در آن، هیچ حق حیاتی برای انسان های ضعیف دیده نشده است.  

قواعد حاکم بر روابط بین الملل به مثابه قواعد حاکم بر یک جنگل است

در جنگل؛ هر کس به فکر خود است. هر حیوانی برای رسیدن به منابع بیشتر دیگری را کنار می زند یا می دَرَد. تنازع بقاء و بقای اصلح اساس شکل گیری جنگل هاست. ضمیر «من»، ضمیر مشترک و قدرت برتر (Super power) هویت اصلی حیوانات وحشی است. دوام و بقا؛ برای نژادهای برتر و قوی تر جنگل است و بقیه حیوانات محکوم به فنا هستند. در اینجا هر کس قوی تر است می تواند بهتر زیست کند.

اقتصاد در جنگل در اختیار عده معدودی است که برای خود، حقوقی ورا و فرای دیگر حیوانات تعریف کرده‌­اند. هر که دارای چنگ و دندان تیزتری باشد، می تواند دیگر حیوانات را وحشیانه بدرد؛ خونش را بریزد و وجودش را عرباً عربا کند. پس از دریدن و شکار، پس از رفتن شکارچی؛ هستند لاشخورهایی که بر لاشۀ مردار بی جان، سور بگیرند و به پایکوبی بپردازند.

شب های جنگل همراه با صدای زوزه گرگ ها و روزها با غرش شیرها در ترس و اضطراب دائمی است. کلاغ های خبرچین، رسانه های خاکستری و شایعه پراکن در محیط جنگل هستند. روباه فریب کار با سیاست «اختلاف انداز و حکومت کن» معنای بازی با قدرت در جنگل را عینیت می بخشد. کلاغ ها اخبار را فقط از منبع روباه حیله گر، اخذ کرده و غارغارکنان به جامعه هدف می رسانند.

روباه نیز با زیرکی و با دیپلماسی، سعی در گره خوردن با کدخدای جنگل و یارانش، به تولید تصمیم و خبر برای طیف تشنه و آحاد جنگل می نماید. قدرت برتر جنگل و اطرافیانش به تعیین خوب و بدها و تعریف ارزش و ضد ارزش با نگاه جهانی سازی (Globalization) و هژمونی فرهنگی به حذف، هضم و استحاله دیگر فرهنگ ها می پردازند.

انقلاب اسلامی موجی سهمگین بر پیکره جنگلی امپریالیسم

در گوشه ای از این فضای جنگلی حاکم بر روابط بین الملل، باغی شروع به روییدن کرده است. انسان قرار است از هویت حیوانیت به ساحت خلیفه اللهی گام نهد و از عصر جاهلیت به بعثت رسالت و دیانت نزدیک شود. انقلاب اسلامی به مثابه باغی ماند که در آن تمام اجزا به سمت رشد و کمال دائمی در حرکت خواهند بود. ندای باغ شدن، همچون موجی سهمگین بر پیکرۀ جنگلی امپریالیسم وارد آمد و نالۀ بلند آن در برخورد با این جریان، با ایجاد بحران های مختلف پس از انقلاب مشهود می باشد. بحران هایی از جنس؛ حذف، فرسایش، دگردیسی، انحراف، استحاله، افراط و تفریط و نفاق؛ که باعث کند شدن سیر انقلاب شده است.

دشمن تراشی و ایجاد رقیب برای پیشبرد اهداف سلطه جویانه غرب به ویژه آمریکا یک امری ضروری است. عامل اصلی حرکت در جهان متغیر، «تضاد» است. آمریکا با بهره گیری از این اصل فلسفی، پس از جنگ جهانی دوم و ورود به عصر جنگ سرد و بازدارندگی، به تقسیم نظام بین الملل به دو قطب شرق و غرب و ورشو و ناتو دست زده است.

پس از فروپاشی شوروی و از بین رفتن و در هم پاشیده شدن جبهه شرق، آمریکا نیاز به دشمن و حریف جدیدی داشت. انقلاب فرهنگی که در منطقه خاورمیانه یا همان آسیای غربی در ایران به وقوع پیوست بهترین حریف و دشمن محسوب می شد. اسلام هراسی با محور شرارت قرار دادن ایران در منطقه گزینه خوبی برای حریف و دشمن تراشی بوده است.

پس از ظهور و بروز انقلاب اسلامی، دو جریان اسلام و غرب به تقابل تمام قد با یکدیگر پرداختند. انقلابی که در کلان سیستم جهانی ایجاد موج بیداری اسلامی را رقم زده و برای حفظ موجودیت خود در برابر تمام عِدّه و عُدّه دشمنان، باید به آیه «وَ أَعِدُّوا لَهُمْ مَا اسْتَطَعْتُمْ مِنْ قُوَّهٍ وَ مِنْ رِباطِ الْخَیْلِ تُرْهِبُونَ بِهِ عَدُوَّ اللَّهِ وَ عَدُوَّکُمْ وَ آخَرِینَ مِنْ دُونِهِمْ  …» با رویکرد دفاعی و رعایت حدود فقهی – اخلاقی تمسّک جوید؛ اما دشمن به هیچ اصلی از اصول اخلاقی پایبند نبوده و نیست. او بر پایه دیدگاه هابز، لاک و ماکیاول روابط خود را با ملت، کشور و دولتهای دوست و دشمن تعریف می کند. از دید او انسان گرگ انسان بوده و در جنگلی به سر می برد که بر پایه اجتماع گرگ ها شکل گرفته است؛ پس باید در خواب و بیداری هوشیار باشد و از هر حربه ای برای بقای خود استفاده کند!

آمریکا مجسمه و نماد شیطنت و حیوانیت در عصر حاضر است. اغواگری و درنده خویی در ذات آن نهادینه شده است. راهبرد و دکترین آن بر کِبر و «… أَنَا خَیْرٌ مِنْهُ …» بنا شده و خود را برتر و دیگران را بَربَر فرض می نماید. در دید او غلبه بر حریف؛ زمانِ جنگ و صلح و اهداف نظامی و غیرنظامی نمی شناسد. مهم برتری و به رخ کشیدن توان و قدرت است و بس. «هدف وسیله را توجیه می کند»؛ برای رسیدن به هدف می تواند از هر تکنولوژی و روشی بهره گیرد و سازمان ملل و شورای امنیت؛ هر نوع رفتار او را برای دفاع پیش دستانه مجاز می داند، برای نمونه؛ مداخلات مستقیم و غیرمستقیم در کشورها و رژیم های همسو و غیر همسو با سیاست های سلطه طلبانه، جزء راهبردهای اصلی آمریکا بوده و هست و ایران هدف اصلی سه الی چهار دهه أخیر آن، محسوب می شود و برای به زانو درآوردن آن از هر نوع تهدیدی؛ مانند سخت، نرم و نیمه سخت و هوشمند بهره می گیرد.

از فجایع و جنایت­ های این کشور علیه انسان­ های بی دفاع و غیرنظامی می توان به هدف قرار دادن هواپیمای مسافربری ایران (پرواز شماره ۶۵۵) در ۱۲ تیرماه ۱۳۶۷ توسط ناو وینسنس که حداقل ۶۶ کودک به شهادت رسیدند، اشاره داشت که از سوی مجامع بین المللی و حقوقی وقت، مورد شماتت قرار گرفته بود. این در حالی است که طبق اخبار موثق، فرمانده کشتی وینسنس با توجه به جنایتی که انجام داد، توسط سردمداران آمریکا تشویق و مدال افتخار دریافت کرد! دیپلماسی آمریکا بر پایه نیرنگ، فریب و نمایش قدرت در یک جنگل وحشی است. کدخدایی که از دید برخی دیپلمات ها باید «دم آن را دید!» در حالی که شیطان! شیطنت می کند و حیوان! درندگی! «أُوْلَئِکَ کَالْأَنْعامِ بَلْ هُمْ أَضَلُّ أُوْلَئِکَ هُمُ الْغافِلُونَ» و آمریکا از دید امام راحل(ره) شیطان بزرگ است و از دید رهبر معظم انقلاب اسلامی اصلاً قابل اعتماد نیست.

---

منبع:
یادداشت "سی آمریکا بر پایه تنازع بقا و فرهنگ تدیپلماوحش" به قلم حسینعلی رمضانی؛ به نقل از پایگاه خبری تحلیلی طلیعه